காதலோ தினம்?

அது என்னவோ நம்மாளுகளுக்கு வருஷத்துல மார்கழி மாசத்தில் நாய்களுக்கு வர்ற மாதிரி பிப்ரவரி மாசமான  காதல் மானாவாரியா பெருக்கெடுத்து ஓடுது. லெட்டர்ங்கிறாங்க, கலர் கலரா டிரஸ் போட்டு டிரஸ் கொடுங்கிறாங்க. அட அதுல தான் இந்தப் பச்சைக் கலரை விடுறாங்களா, அதையே வருஷா வருஷம் போடச் சொல்லி டார்ச்சர் பன்றாங்க.

ஊர்ல இருக்கிற ஆயிரத்தெட்டு புள்ளைகளுக்கும் நூல் விட்டு எதுவும் செட்டாகம அயலூர்ல போயி ஏதோ வத்தலோ தொத்தலோ பிக்கப் பண்ணிட்டு உள்ளூர்ல பச்சை சட்டையைப் போட்டுட்டு இங்கயும் ஏதாவது தேறுமான்னு சுத்தறவங்க தானே அம்புட்டு பேரும். அட இவங்கள விடுங்க, ரெண்டு நாளைக்கு முன்னாடி தான் கையும் களவுமா காதலனோட புடிச்சிருப்போம், அப்பக்கூட பச்சைக்கலர் டிரஸ்ஸ துவைக்காமல் கூட போட்டுட்டு திரியுதுக இந்தப் பொண்ணுக.

அப்புறம் இந்தக் கிரீட்டிங்க்ஸ் கார்டு. அதைக் கண்டுபிடிச்சவன் மட்டும் கைல சிக்குனா அவ்ளோ தான். என்னவளேன்னு ஆரம்பிச்சி ஆயிரத்தெட்டு என்டர் தட்டி மொக்கையா ஒரு கவிதை. அதுக்கு கீழே உயிரே போனாலும் உன்னைவிட்டுப் போகாத - காதலன் XXXXன்னு ஒரு கையெழுத்து. அட இதாவது பரவால்ல தமிழ் கவிதை பொறுத்துக்கலாம். சில கைரேகை பார்ட்டிக இங்க்லீஷ் கவிதை இருக்கிற கார்டா பார்த்துத் தான் வாங்கிக் கொடுப்பாங்களாம். அதுல என்ன எழுதி இருக்குன்னு கொடுக்கிற பார்ட்டிக்கும் தெரியாது, வாங்குற அட்டுப் பீஸுக்கும் தெரியாது. நல்லவேளை, இன்டர்நெட் வந்தது. இப்பெல்லாம் மெயில்ல, ட்விட்டர்ல, பேஸ்புக்லன்னு கிரீட்டிங்க்ஸ் கார்டோ கவிதையோ அனுப்பி காசை மிச்சம் புடிக்கிறாங்க.

அப்புறம், நம்ம கலாச்சாரக் காதலர்கள் ஸாரி காவலர்கள். அன்னைக்கு மட்டும் ஆபீஸுக்கு டாஸ்மாக்குக்கு எல்லாம் லீவைப் போட்டுட்டு வீதிவீதியா சுத்திட்டு திரிவாங்க. அதுல பார்த்தீங்கன்னா அந்தப் பார்ட்டிக எல்லாம் ஒருகாலத்துல லவ் பண்ண டிரை பண்ணி செட்டாகம பொலம்பிய கேஸுகளாகத்தான் இருக்கும்.

இவ்ளோ சொல்லியும் ஒண்ணை சொல்லலன்னா மனசு ஆறாது. நான் இன்னை வரைக்கும் காதலர் தினம் கொண்டாடியதே இல்லீங்க. அந்த நாள் மட்டும் லீவைப் போட்டுட்டு வீட்ல தூங்கிடுவேன். ஏன்னா ஊர்ல நமக்கு ரசிகைகள் ஜாஸ்திங்க. எத்தனை பேர் லவ்வுக்குத்தான் நாம வாழ்க்கை கொடுக்கிறது? ;)